Recenzja smartfona Honor 6 Plus

Działanie, oprogramowanie

W smartfonach Honora i Huawei chyba największe obawy wzbudzają autorskie jednostki centralne Kirin. Honor 6 Plus skrywa pod swoją obudową procesor Kirin 925  (4x Cortex A15 1,8GHz + 4x Cortex A7 1,3GHz) z Mali-T628 MP4, który wspierany jest przez 3GB pamięci operacyjnej RAM. Do tego mamy Androida 4.4.2 KitKat i nakładkę systemową EMUI 3.0.

Całość działa szybko i płynnie, nawet, jeśli w tle jest uruchomionych sporo aplikacji (nie należę do użytkowników, którzy często je zamykają). Przełączanie się pomiędzy aplikacjami jest szybkie i bezproblemowe. Jeśli już zdarzają się jakiekolwiek spowolnienia (sporadycznie) to trwają krótko i nie są irytujące dla użytkownika. Korzystałam z Honora 6 Plus dość długo i nigdy nie miałam ochoty wyrzucić go za okno, a to jednak całkiem niezła rekomendacja ;).

Z góry muszę Was lojalnie uprzedzić, że do testów otrzymałam wersję chińską, która nie oferuje nawet preinstalowanych usług Google (w tym Google Play). Ale spokojnie – raz, że wszystkie działają, wystarczy je pobrać i zainstalować z pliku .apk, a dwa – egzemplarze sprzedawane w naszym kraju mają usługi Google preinstalowane. Ale w związku z powyższym nie mogę na przykład stwierdzić czy w wersji polskiej (tak ją nazwijmy) występują braki w tłumaczeniu (zamiast języka polskiego – chiński lub angielski) oraz jakie aplikacje dostajemy od razu po wyjęciu telefonu z pudełka (w tej wersji jest całe mnóstwo oprogramowania typowo chińskiego i w tymże języku).

Jeśli natomiast chodzi o sam interfejs, EMUI 3.0, doskonale znacie go z poprzednich recenzji – choćby Huawei G7 czy Honora 4X. Zdecydowanie wymaga chwili przyzwyczajenia, ale w mojej opinii jest to jedna z najlepszych i najbardziej funkcjonalnych nakładek na system Android (obok Zen UI od Asusa).

Rzeczą, która rzuca się w oczy w pierwszej chwili, jest brak app drawera, przez co wszystkie skróty do aplikacji zainstalowanych na telefonie rozrzucone są po ekranach domowych i jedyne, co możemy z nimi zrobić, to pogrupować w foldery. Ponadto mamy całe mnóstwo personalizacji ekranów domowych – łącznie ze zmianą tapety, dodaniem widżetów, zmianą przejść pomiędzy nimi oraz układu (4×5, 5×4 czy 5×5).

Faktem wartym odnotowania jest możliwość chowania belki systemowej w dowolnej chwili, gdy uznamy, że jej nie potrzebujemy – wystarczy jeden klik, by ją schować i jeden ruch palcem, by przywrócić. A same przyciski mamy standardowo trzy: wstecz, Home i otwarte aplikacje (dłuższe przytrzymanie przenosi do ostatnio używanego programu), natomiast czwarty (ułatwiający otwieranie panelu powiadomień bez potrzeby sięgania palcem do górnej belki) można dodać wchodząc w ustawienia.

Oczywiście jak to w EMUI 3.0 bywa, mamy całe mnóstwo dodatków systemowych:

  • obsługa jedną ręką,
  • przycisk wiszący,
  • tryb nie przeszkadzać,
  • tryb ultraoszczędny (aktywne są tylko połączenia głosowe, wiadomości i dostęp do kontaktów),
  • tryb obsługi w rękawiczkach,
  • sterowanie ruchem (w tym tak popularne wybudzanie ekranu dwuklikiem i otwieranie aplikacji poprzez narysowanie przypisanej do niej litery),
  • aplikacje działające w sieci (sami decydujemy, które aplikacje mogą działać wyłącznie korzystając z WiFi i/lub LTE),
  • menadżer zezwoleń (przypisujemy możliwość dostępu do kontaktów, SMS, rejestru połączeń, kalendarza, etc. dla poszczególnych aplikacji),
  • menadżer uruchamiania (możemy zezwolić na automatyczne uruchamianie aplikacji przy włączaniu telefonu),
  • aplikacje chronione (ustawiamy, które aplikacje mogą działać po wyłączeniu ekranu),
  • menadżer powiadomień (sami decydujemy, które programy mogą nam wysyłać powiadomienia push).

Z 32GB pamięci wewnętrznej do wykorzystania zostaje 25,77GB. Pamięć można rozszerzyć dzięki slotowi kart microSD o 128GB (!) pod warunkiem, że nie chcemy w tym samym momencie korzystać z dwóch kart SIM. Nie można przenosić aplikacji i gier na kartę pamięci – wyłącznie ich dane.

Benchmarki
Quadrant: 11970
AnTuTu: 42985
An3DBenchXL: 45572
3D Mark:
Ice Storm: max
Ice Storm Extreme: 9028
Ice Storm Unlimited: 14096

Przeglądarki:
Sunspider: 757
Peacekeeper: 1147
Mozilla Kraken: 5014
Google V8 Bench: 5937

Test pamięci systemowej (AndroBench):
– szybkość ciągłego odczytu danych: 99,65 MB/s
– szybkość ciągłego zapisu danych: 40,67 MB/s
– szybkość losowego odczytu danych: 19,57 MB/s
– szybkość losowego zapisu danych: 5,13 MB/s

Granie na Honorze 6 Plus jest przyjemnością. Nie czuje żadnego respektu przed takimi standardowymi grami przeze mnie testowanymi, jak GTA San Andreas, Asphalt 8: Airborne, Real Racing 3 czy Dead Trigger 2.

Z odtwarzaniem wideo jest różnie. Preinstalowany odtwarzacz nie radzi sobie z napisami i dźwiękiem .dts i .ac3, a w kilku przypadkach występuje klatkowanie skutkujące pojawianiem się artefaktów uniemożliwiających oglądanie filmów. Szczegóły poniżej – preinstalowany odtwarzacz i VLC:
– mkv, 480p, xvid, as l5, 1Mbps, he aac, napisy: klatkuje; bez zmian,
– mkv, 720p, h264, 3Mbps, vorbis, napisy: OK, bez napisów; OK,
– mkv, 720p, h264, hp 3.1, 600kbps, aac/mp3 dual audio: OK,
– mkv, 720p, h264, hp 5.1, 6Mbps, ac3, napisy: OK, ale bez dźwięku i bez napisów; OK,
– mp4, 720p, h264, hp 5.1, 6Mbps, ac3: OK, ale bez dźwięku; OK,
– mp4, 720p, h264, mn 3.1, 3Mbps, aac: OK,
– mkv, 720p, h264, hp 3.1, 3Mbps, aac: OK,
– mkv, 1080p, h264, hp 4.1, 40Mbps: delikatne klatkowanie; OK,
– mkv, 1080p, vc1, ap l3, 18Mbps, ac3: OK, ale bez dźwięku; OK,
– mkv, 1080p, h264, hp 4.1, 10Mbps, dts, napisy: bez dźwięku i bez napisów; OK.

Głośnik natomiast jest mono, znajduje się w dolnej części obudowy, przez co trzymając telefon w dłoni (na przykład podczas grania) zagłuszanie dźwięku jest na porządku dziennym. Na temat jego jakości niestety nie mogę powiedzieć nic dobrego. Dźwięk jest charakterystycznie spłaszczony i metaliczny, przez co do słuchania muzyki się po prostu nie nadaje. Sytuacji, niestety, nie poprawiają również podłączone do gniazda słuchawki – jakość tylko nieznacznie ulega polepszeniu.

honor-6-plus-tabletowo-recenzja-04

Moduły łączności, porty:

  • LTE, dual SIM: oba gniazda obsługują LTE, między nimi można się przełączać z poziomu ustawień (nie trzeba zmieniać rozmieszczenia kart w slotach). Jedno gniazdo jest microSIM, drugie – nanoSIM. Z obu można dzwonić, wysyłać wiadomości SMS/MMS oraz korzystać z transmisji danych. Jest to dual SIM aktywny – prowadząc rozmowę na jednym numerze na drugim jest wolna linia,
  • GPS: pierwszego fixa łapie w ciągu około ośmiu sekund. Podczas nawigacji z mapami offline Here Maps nie wystąpiły żadne problemy z działaniem,
  • WiFi: bezproblemowe połączenie z siecią, brak problemów,
  • Bluetooth: za jego pomocą podłączyłam zarówno słuchawki bezprzewodowe, klawiaturę, jak również opaski inteligentne (m.in. Xiaomi Mi Band),
  • microUSB: obsługuje OTG, dzięki czemu możemy do niego podłączyć zewnętrzne pamięci masowe typu pendrive oraz myszki/klawiatury,
  • microSD: obsługuje karty 128GB (!).

Spis treści:
1. Jakość wykonania, wzornictwo. Wyświetlacz
2. Działanie, oprogramowanie
3. Aparat. Akumulator. Podsumowanie