MODujemy: CyanogenMod (UPDATE: wersja RC1 dostępna)

WAŻNE: Ani ja, ani portal Tabletowo.pl nie ponosi żadnej odpowiedzialności za to, co stanie się z Twoim tabletem po instalowaniu nieoryginalnego oprogramowania. Jak również za to, czy serwis uzna gwarancję na Twój sprzęt. Wszystkich zmian w oprogramowaniu dokonujesz na własną odpowiedzialność.

Poprzednio w serii o modyfikacjach omawiałem takie modyfikacje jak AOKP czy BB. Jednak nie są to najpopularniejsze modyfikacje Androida. Do tego miana najbardziej pretenduje CyanogenMod [CM], o którym każdemu powinno obić się o uszy, o ile jest chodź w małym stopniu zainteresowany modyfikacjami Androida.

CyanogenMod ma swoją numerację wersji systemu:

CyanogenMod Android Data wydania wersji stabilnej
9.0.x 4.0 10 sierpnia 2012
9.1.x 4.0 28 sierpnia 2012
10.0.x 4.1 13 listopada 2012
10.1.x 4.2 brak wydanej wersji stabilnej

Zespół odpowiedzialny za tę modyfikację używa też specjalnych nazw dla poszczególnych typów wersji. I tak typ „Nightly” [N] oznacza wychodzącą generalnie co dzień wersję systemu, która jest zaopatrzona w najnowsze funkcje, ale może zawierać błędy i być niestabilna. Typ „Milestone Snapshot” [M] jest bardziej stabilną wersją systemu, jednak mogącą zawierać pewne błędy. Typ „Release Candidate” [RC] jest wersją wypuszczaną tuż przed opublikowaniem wersji stabilnej, nie powinna zawierać błędów i zwykle jest bezpieczna do codziennego, zwykłego użytkowania. I jako ostatni jest oczywiście typ „Stable” [S], który jest całkowici stabilną wersją, z której może każdy skorzystać bez żadnych większych obaw.

Na oficjalnej stronie projektu możemy znaleźć listę wspieranych urządzeń. A oto tablety i tabletofony, które na niej są, a obsługują Androida co najmniej w wersji 4.0 (w nawiasie ostatnia wersja CM, jaka jest opublikowana na oficjalnej stronie oraz ostatnia wersja stabilna jeśli jest dostępna):

Acer A700 (CM 10.1 N/M),

Amazon Kindle Fire 1. Gen, 2. Gen (CM: 10.1 N/M),

Asus Transformer TF101 (CM: 10 N, 9.1 S),

Asus Transformer Prime TF201 (CM: 10 N, 9.1 S),

Asus Transformer Pad TF300t (CM: 10.1 N, 10 S),

Asus Transformer Pad Infinity TF700t (CM: 10.1 N, 10 S),

Barnes & Noble Nook Color, Tablet (CM: 10.1 N),

Google Nexus 7 Wi-Fi, GSM (CM: 10.1 N/M, 10.0 S [tylko Wi-Fi]),

Google Nexus 10 (CM: 10.1 N/M),

HP Touchpad (9.0 N),

Motorola Xoom GSM, CDMA, Wi-Fi (CM: 10.1 N, 10.0 S),

Samsung Galaxy Note (CM: 10.1 N, 9.1 S),

Samsung Galaxy Note 2 GSM, LTE (CM: 10.1 N),

Samsung Galaxy Note 10.1 GSM, Wi-Fi (CM: 10.1 N),

Samsung Galaxy Tab CDMA, GSM, L, N (CM: 10.1 N [tylko GSM], 10.0 N, 9.1 S),

Samsung Galaxy Tab 2 7.0 GSM, Wi-Fi (CM: 10.1 N/M, 9.1 S [tylko Wi-Fi]),

Samsung Galaxy Tab 2 10.1 GSM, Wi-Fi (CM: 10.1 N/M, 9.1 S),

Samsung Galaxy Tab 10.1 GSM, Wi-Fi, v (CM: 10.1 N),

Samsung Galaxy Tab 8.9 GSM (CM: 9.0 N).

Jak widać lista wspieranych urządzeń jest długa, a nawet jeśli nie odnaleźliście na niej swojego urządzenia to poszukajcie na XDA, gdzie jest bardzo prawdopodobne, że znajdziecie przeportowaną bądź skompilowaną ze źródeł wersję CM dla waszego urządzenia.

W tym artykule omówię CyanogenMod w wersji 10.1 N.

W porównaniu do poprzednich modyfikacji, który omawialiśmy w CM, wszystkie nowe opcje nie są w jednym menu w ustawieniach, lecz zostały zgrupowane w kilka grup, a część z nich została rozsiana po ustawieniach już istniejących.

Jako pierwsze mamy menu odpowiedzialne za launchera preinstalowanego z CM, który nosi wdzięczną nazwę Trebuchet. W podmenu „Strona główna” możemy manipulować rozmiarem siatki, liczbą ekranów domowych czy tym, który z nich ma być domyślnym. Możemy zmieniać także efekt przejścia, aktywować lub dezaktywować przewijanie tapet, ukrywanie nazw aplikacji czy ukrywanie paska wyszukiwania. W podmenu „Lista aplikacji” możemy zmienić jej orientację, ukryć aplikacje czy ustawić inny efekt przewijania. W podmenu „Dock” możemy zmieniać ilość jego stron, ikon czy ustawić inny rozmiar ikon. W ostatnim podmeny „Główne” możemy zablokować autorotację czy włączyć tryb pełnoekranowy, co spowoduje zniknięcie paska powiadomień.

Następne menu to „Ekran blokady”, w którym zmienimy jego tło, ustawimy stałe pokazywanie stanu baterii czy ustawimy skróty ekranu blokady – mamy do wyboru 8 pól. Jest też podmenu „Widżet zegara”. Są to ustawienia widżetu oLock, który poza pokazywaniem obecnej godziny, może wyświetlać pogodę i następne wydarzenie z kalendarza.

Kolejne menu to „Motywy”, nie różni się ono jednak w ogóle od tych omawianych wcześniej, więc je pominę, a zainteresowanych odsyłam do poprzednich wpisów. Ostatnim menu jest „System”, w nim znajdziemy opcje od ustawień rozszerzonego pulpitu (funkcję tą omówię później), jak i znowu możliwość zarządzania widżetem oLock (po co?). Mamy tu jednak szereg różnych podmenu. W pierwszym, to jest „Pasek stanu”, możemy wyłączyć pokazywanie zegara i liczby powiadomień oraz zmienić styl wskaźnika baterii i zasięgu. W następnym, czyli Pasek szybkich ustawień mamy wpływ na przełączki dostępne w Androidzie 4.2. Możemy zmieniać to, które będą wyświetlane i ich układ. Mamy też cztery dynamiczne przełączki, które pojawiają się, jeśli opcja z nimi związana jest dostępna. Kolejne podmenu jest odpowiedzialne za to, co jest widoczne w menu zasilania. Później mamy podmenu „Przyciski i ich układ”, gdzie możemy manipulować przyciskami ekranowymi, jednak ta funkcja w CM nie jest zbyt bogata, mamy do dyspozycji tylko 5 różnych przycisków. Przedostatnie mamy „Skróty Paska nawigacji”. Tutaj zmodyfikujemy te skróty, które pokazują się nam po przeciągnięciu z belki nawigacyjnej w górę. Mamy do wyboru dość dużo opcji. Jako ostatnie są „Wysuwane przyciski nawigacji”. Są to przyciski, których używamy w trybie rozszerzonego pulpitu zamiast przycisków belki nawigacyjnej. Możemy tu zmienić jedynie ich rozmiar oraz krawędź, z której będziemy je wysuwać.

W menu „Język, klawiatura, głos” znalazły się opcje związane z myszą/rysikiem. Aktywujemy tu gesty rysika, zmienimy ich działanie oraz włączymy pokazywanie ikony (kursora) podczas używania rysika.

W menu „Opcje programistyczne” (które po zainstalowaniu są ukryte, aby je aktywować trzeba 7 razy nacisnąć w menu „informacje o tablecie” pole o nazwie „Numer kompilacji”) znajduje się opcja „zaawansowany restart”, dzięki której w menu ponownego uruchomienia tabletu możemy przejść do trybu recovery, bądź do bootloadera. Znajdziemy tu także opcje „zabij aplikacje przyciskiem wstecz”.

Jednak CyanogenMod to nie tylko nowe sekcje w ustawieniach. Deweloperzy poszli tu o krok dalej i dostarczają nam kilku aplikacji. Są nimi odtwarzacz muzyki Apollo oraz Menadżer plików, z którym jest dostarczany podstawowy edytor tekstu.

W aparacie znalazła się też funkcja robienia zdjęć HDR, która w skrócie polega na zrobieniu kilku zdjęć w różnym naświetleniu i połączeniu ich w jedno. Sama zaś aplikacja aparatu ma w obecnej wersji jakiś błąd związany z wyświetlaniem, co widać na screenie poniżej, jednak zdjęcia robi poprawne.

Na sam koniec pozostawiłem omówienie pokrótce funkcji rozszerzonego pulpitu. Włączyć możemy ją z menu zasilania. Gdy jest aktywna znika nam pasek powiadomień i/lub belka nawigacyjna (zależnie od ustawień) a z wybranego przez nas rogu możemy wysunąć przyciski nawigacyjne. Przydać to może się w grach i aplikacjach, w których życzylibyśmy sobie mieć do dyspozycji troszkę większą część ekranu.

+ duża ilość wspieranych urządzeń,
+ większość interfejsu w języku polskim,
+ dużo zaawansowanych opcji,
+ duże zaplecze programistyczne i deweloperskie.

– mała możliwość ingerencji w przyciski ekranowe,
– brak możliwości przełączania się do trybu tabletowego, trzeba działać w trybie tabletofonowym,
– błąd aplikacji aparatu (jednak używam wersji Nightlly, w której błędy i niedopatrzenia się czasem zdarzają),
– funkcja HDR w aparacie wymaga wręcz nieziemskiego spokoju i osobom takim jak ja, którym ręce zawsze się nieznacznie trzęsą (zwłaszcza przy trzymaniu tabletu do robienia zdjęcia) trudno będzie zrobić wyraźne zdjęcie. Oto przykłady co mi się udało uzyskać:

UPDATE:

Dziś zespół CM wypuścił do testów pierwszą wersje CyanogenModa 10.1 typu RC, co znacznie nas przybliża do wydania wersji stabilnej. Wersja ta jest w zasadzie bezpieczna do codziennego użytku, może zawierać jakieś małe błędy czy niedociągnięcia, ale nie powinny one zbytnio przeszkadzać w użytkowaniu. Tablety, które doczekały się tego wydania to: Acer Iconia Tab A700, Amazon Kindle Fire 2. Gen, Google Nexus 7 Wi-Fi oraz Google Nexus 10.

Źródło.

Exit mobile version